Przychodzę na umówione spotkanie o pół godziny wcześniej, ale i tak dyskretna hotelowa biblioteka nie jest już pusta. Siedząca na podłodze filigranowa blondynka jest zajęta pochłanianiem talerza brokułów. Na nosie ma okulary w różowych oprawkach, bose stopy wsunęła pod niski stolik do kawy. Gdy otwieram drzwi, podnosi na mnie nieco nieprzytomne spojrzenie. – Nie poczęstuję cię brokułami, bo już wszystkie zjadłam – oznajmia radośnie.