Raheel Siddiqui był dumą swojej rodziny. Obdarzony talentem informatycznym, ambitny i pełen optymizmu syn emigrantów z Pakistanu, od lat planował, że pójdzie na dobre studia i wyrwie się z beznadziei przedmieść Detroit. W 60-tysięcznym Taylor, gdzie się urodził, co czwarty mieszkaniec żyje poniżej oficjalnej granicy ubóstwa, a w całym „pasie rdzy”, gdzie dawniej królował przemysł ciężki, wciąż ubywa miejsc pracy. Raheel zdobył stypendium naukowe na Uniwersytecie Michigan-Dearborn, ale jednocześnie dorabiał w markecie budowlanym, pomagając w zebraniu pieniędzy na college dla młodszej siostry.