Vulnicura to kronika rozgoryczenia po rozpadzie małżeństwa. Czy od początku chciała się pani tak odsłonić?
Björk: Dopiero po zakończeniu pracy zorientowałam się, jaką płytę mam w rękach. Album był jak grecka tragedia, miał swoją własną chronologię, była w nim cała narracja. Niczego takiego nie planowałam. Ale pomyślałam, że zamiast chować swoje emocje, zrobię z nich kręgosłup albumu.

W pani muzyce i projektach panuje wielka różnorodność.