Nie chciała wyjeżdżać. Dopiero kiedy bomby zaczęły wybuchać tak blisko, że czuła falę uderzeniową, 35-letnia Julija pożegnała się ze swoim życiem w Kijowie. Ze swoją kawiarnią, którą zaledwie zdążyła otworzyć. Z narzeczonym, który musi zostać, żeby walczyć.

Trzy tygodnie po rozpoczęciu wojny Julija stoi w byłym centrum handlowym w Przemyślu i opowiada o swojej ucieczce. Nie chce, by publikowano jej nazwisko. Przed nią i za nią tłoczy się 200 Ukrainek i Ukraińców. Muszą się teraz zarejestrować.