Fala pojawia się jakby znikąd. Ogromna ściana wody się burzy, otwiera usta ze spienionych pasm. Właśnie ma się rozbić o brzeg, kiedy rzuca się na nią Peter Mel. Przez ułamek sekundy jego deska unosi się pionowo w powietrzu, potem rozlega się trzask na powierzchni fali. Mel nie daje rady. Zbiera się w sobie, przyciska kant deski do wody i próbuje surfować na bok.

Dzikie, zimne, groźne

Za późno. Żywioł przetacza się po nim. Ponad pół minuty trzyma go pod wodą, uwięzionego niczym w lodowatym grobie.