Należący do Greenpeace statek Esperanza (Nadzieja) zmniejsza szybkość, wpływając na wody upstrzone górami lodowymi. Pojawia się jedna góra, potem druga, cały tuzin, setki, tysiące. Ciszę przerywa stukot bloków lodu uderzających o kadłub. Gdy zegar wskazuje ostatnie godziny dnia, statek zatrzymuje się wśród lodowych przestworzy. Marynarze kończą dzień pracy, gawędząc, opowiadając anegdoty, słuchając muzyki i pijąc piwo – przyjemność dozwolona dopiero po godzinie 18.