Serce jagnięcia złożonego w ofierze kurczy się pod wpływem żaru. Ogień rozpalony przez szamana pochłania nie tylko mięso, ale także inne dary złożone na skalnej półce: kukurydzę, ziarna koki, a nawet wino i cukierki. Andyjski kapłan (w języku keczua zwany paqo) ofiarowuje te dobra Matce Ziemi. Tak się rozpoczyna doroczna ceremonia towarzysząca odbudowie Q’eswacha, ostatniego linowego mostu Inków. – Już kiedy budowano tę przeprawę, na długo przed przybyciem Hiszpanów w 1532 r.