Artykuły

Chleb, miłość i fantazja

Spacer tropem pizzy

Numer 09.2015
Napoletana Napoletana BEW
Według jednej z wersji słowo „pizza” pochodzi od łacińskiego czasownika „pinsare” (ugniatać) i oznacza płaski chleb. Każdy z regionów Włoch sławi się swoją odmianą.
SfincioneBEW Sfincione
Pizza ChienaAlamy/BEW Pizza Chiena

Napoletana (Neapol)

Okrągła pizza z kołnierzykiem z ciasta. Po raz pierwszy wypiekł ją Raffaele Esposito na cześć wizyty królowej Małgorzaty Sabaudzkiej w czerwcu 1889 r. – pizza składała się z trzech elementów kolorystycznych: czerwonego (pomidory), białego (mozzarella), zielonego (bazylia), które składają się na narodowe barwy Włoch.

Sfincione (Palermo)

Pizza na miękkim cieście z dodatkiem pomidorów, cebuli, anchois, oregano i miejscowym serem, sprzedaje się ją na ulicy, a handlarze zachęcają do nabycia specjału okrzykami: „mało oliwy, dużo kurzu”. Miejscowi wiedzą, co oznacza ten komunikat: do dania dodano niewiele oliwy, za to farszu jest pod dostatkiem.

Calzone pugliese (Apulia)

Dosłownie „skarpeta z Apulii”. Miejscowa pizza ma kształt pieroga. W ciasto zawija się farsz złożony z gotowanego spaghetti, cebuli, oliwek, kaparów i anchois. Apulia była tradycyjnie regionem rolniczym; pizze, które zabierano ze sobą w pole, musiały być sycące – stąd użycie gotowanego makaronu.

Pidone (Messyna)

W sycylijskim dialekcie słowo piduni oznacza stopę. Kształt miejscowej pizzy – również zwijanej, jak calzone – rzeczywiście przypomina stopę. Nadziewana jest pomidorami, anchois i cykorią.

Schacciata (Katania)

To ulubione danie sycylijskich chłopów z okolic Katanii. Ma formę wałka, boki zwijanej pizzy są dodatkowo zagniatane. Typowy farsz to brokuły, kalafiory i ziemniaki, duszone z ricottą i czarnymi oliwkami. Danie spodobało się swego czasu jednemu z synów króla Sycylii i odtąd gościło również na dworskim stole.

Pizza romana (Rzym)

Okrągła, cieniutka, z chrupiącą skórką. Rzymscy kucharze przygotowują ciasto, używając wałka, a nie – jak neapolitańczycy – rąk. Aby uczynić pizzę bardziej chrupiącą, do ciasta dodaje się odrobiny masła lub oliwy.

Pizza d’Andrea (Genua)

W kształcie prostokąta, na grubym cieście, z dodatkiem pomidorów, cebuli, anchois i oliwy. Po raz pierwszy przyrządzono ją w XV wieku w Genui, później została nazwana d’Andrea na cześć admirała Andrea Doria. Współczesna wersja pizzy dopuszcza zastosowanie miękkiego sera i oliwek.

Pizza chiena (Kampania)

Tradycyjne ciasto miesza się z farszem (jaja, sery provolone i pecorino, salami) i wypieka w okrągłej formie.

28.04.2015 Numer 09.2015
Więcej na ten temat
Reklama

Ta strona do poprawnego działania wymaga włączenia mechanizmu "ciasteczek" w przeglądarce.

Powrót na stronę główną