Podobno nienawidzi pan szpitali i nie znosi grzebania w ludzkich mózgach. To jak przetrwał pan ostatnie 30 lat?
Henry Marsh: Z wiekiem jest mi coraz trudniej. Kiedy byłem młody, w ogóle nie zauważałem, jakim ponurym miejscem jest szpital. Teraz ta świadomość mnie poraża. Po 40 latach pracy dociera do mnie, jak mało wiemy o mózgu człowieka. A im bardziej dociera do mnie, jak złożoną i skomplikowaną nauką jest neurologia, tym bardziej przeraża mnie obcesowość neurochirurgii.