Sto trzydzieści sześć kilometrów przed swoim celem Art Garfunkel spogląda na zegarek. Jest 7.34 rano, wtorek. Ma przy sobie to, co zawsze zabiera na włóczęgę: kapelusz chroniący go od słońca, książkę, która nie pozwala mu się nudzić, chusteczki, papier, ołówek, mapę i wiśniowe cukierki. Gdy rusza, jest w świetnym humorze. Lubi wczesne wstawanie, bo każdy poranek niesie nową nadzieję. Gdyby tylko nie te cholerne samochody... Zazwyczaj wybiera na wędrówkę najmniej uczęszczane drogi, samotne i odludne.