Bengkala to indonezyjska wioska w górach wyspy Bali, z dala od kompleksów hotelowych obleganych co roku przez tysiące turystów. Milczenie jest tam złotem, a głuchota – niekoniecznie wadą. Żyje tam bowiem, i to od pokoleń, około 15 razy więcej ludzi z zaburzeniami słuchu i mowy, niż wynosi średnia światowa. Traktuje się ich z największym poszanowaniem, bez cienia dyskryminacji. Niektórzy mieszkańcy wioski nie uważają nawet głuchoty za coś odbiegającego od normy, ale za dar Dewa Kolok – Boga Głuchych.
08.01.2016
Numer 01.2016
