Wczesnym rankiem 24 grudnia 2016 roku mój przyjaciel Daud i ja leżeliśmy obok siebie, skuci łańcuchem. Pustynne słońce grzało mocno. Błagaliśmy porywaczy, by przesunęli nas w cień, ale nie zwracali na nas uwagi. Nie tak wyobrażałem sobie wigilię Bożego Narodzenia. Szesnaście dni wcześniej razem z moim tłumaczem Daudem Harim przeprawiłem się przez granicę z Czadem do Sudanu. Mieliśmy zamiar nakręcić film w zniszczonym wojną Darfurze, dokąd od lat nie dotarł żaden niezależny dziennikarz.