Permanentny kryzys, brak podstawowych dóbr, powszechna inwigilacja, wojskowy dryl, totalne podporządkowanie jednostki partii i wojsku, obowiązkowe uwielbienie wodza, obozy pracy, próby z bronią jądrową, rakiety wymierzone w Stany Zjednoczone – to podstawowy zestaw wiedzy o najbardziej zamkniętym państwie świata: Koreańskiej Republice Ludowo-Demokratycznej. Czy w takim kraju jest miejsce na kulturę masową? Czy istnieje zapotrzebowanie na nią w społeczeństwie, które od rana do nocy śpiewa wesołe pieśni sławiące jedną partię i umiłowanego wodza?