Dwudziestego dziewiątego marca 1849 roku ostatni maharadża Pendżabu, dziesięcioletni Dulip Singh, został wprowadzony do wspaniałej sali tronowej fortecy Lahaur zwanej Pałacem Luster. Ojciec chłopaka już dawno nie żył, a matkę porwano i zamknięto w pałacu poza miastem. Dulipa Singha otaczali teraz poważni panowie w czerwonych kamizelkach, porozumiewający się między sobą w dziwnym języku, z którego młodociany król Sikhów nie rozumiał ani słowa. Zachował godność odpowiednią dla władcy, ale był przerażony.