Co robią merynosy pod centralnym punktem Madrytu, fontanną Cibeles? Odpowiedź kryje się w mrokach średniowiecza, kiedy wyjątkowo delikatna wełna była głównym towarem eksportowym królestwa Kastylii. Merynosy do XVIII wieku hodowano tylko w Hiszpanii. Należały do bogatych arystokratów oraz do Kościoła, a za przemycanie ich za granicę groziła kara śmierci. W 1418 roku pasterze podpisali z madryckimi mieszczanami umowę, na mocy której dostali prawo do przepędzania owiec przez sam środek grodu podczas odbywającego się dwa razy do roku redyku.