Pierwszy raz pojechałam do Polski, gdy miałam 17 lat. Wspólnie z rodzicami podjęliśmy decyzję, że zapiszę się na studia na jednej z prywatnych uczelni w Warszawie. Pół roku chodziłam na kurs polskiego. Niewiele się nauczyłam. Wybór studiów był – jak i wybór kraju – przypadkowy i nieprzemyślany: stosunki międzynarodowe. Wykłady po polsku, niewiele rozumiałam. Mama przywiozła mnie do Warszawy i została przez tydzień, by ułatwić mi adaptację. Pokazała, gdzie się kupuje bilet na metro, jak dojechać do uniwersytetu, gdzie można zjeść dobre ciastka.