Grupka kobiet rozsiadła się w kucki wokół ogniska. Są wśród nich starsze i młodsze, brunetki i blondynki, jedne ubrane elegancko, a inne w rozciągniętych ciuchach, z piórami we włosach i sznurami muszelek na szyi.

Mimo dzielących je różnic wszystkie śpiewają jednym głosem lekko napuszony feministyczny hymn:

„Jestem kobietą i dumną córką Ziemi”. Już od rana na zielonych łąkach pod Angoulęme jest gwarno i wesoło. Odbywa się tu jedenasta edycja Festiwalu Szamanizmu, Tradycji i Duchowości Przodków.