Artykuły

W rytmie Sandino

Nikaragua: ewolucja rewolucji

Numer 17.2018
Iguana, jeden z narodowych symboli, na opozycyjnym marszu w Managui (28 lipca br.). Iguana, jeden z narodowych symboli, na opozycyjnym marszu w Managui (28 lipca br.). AP / EAST NEWS
Czterdzieści lat po rewolucji mieszkańcy Nikaragui uważają prezydenta Daniela Ortegę za nowe wcielenie obalonego dyktatora Anastasia Somozy.
Wszystko zostaje w rodzinie. Prezydent Daniel Ortega i jego żona, wiceprezydent Rosario Murillo.AFP/EAST NEWS Wszystko zostaje w rodzinie. Prezydent Daniel Ortega i jego żona, wiceprezydent Rosario Murillo.

Nikaragua jest małym, biednym krajem, który do niedawna nie przyciągał uwagi większości międzynarodowej opinii. W porównaniu z sąsiednim Hondurasem, Salwadorem czy Gwatemalą była oazą spokoju w Ameryce Środkowej, nękanej przez przemyt narkotyków, wojny gangów i najwyższe na świecie wskaźniki zabójstw. Ale nie zawsze tak było. Na początku lat 80. Nikaragua była gorącą areną zimnej wojny.

Rewolucja sandinistów, która wybuchła w 1979 roku, położyła kres brutalnej dyktaturze Anastasia Somozy.

14.08.2018 Numer 17.2018
Reklama