Mehmed al-Fatih, sułtan z dynastii Osmanów, wsławił się nie tylko walecznością w wojnach z chrześcijanami, prawnym uznaniem bratobójstwa i podbojem Konstantynopola w 1453 roku, lecz także zamiłowaniem do rozkoszy podniebienia i łoża. Jak przypomina Konstantin Dworiecki w artykule na portalu Lenta.ru, uchodził za zdolnego stratega i dowódcę wojskowego, a także za jednego z najbardziej wykształconych i wysublimowanych władców swoich czasów, pisał wiersze, interesował się architekturą i ogrodnictwem.