Oto skarbiec, nasza duma – mówi Thorsten Kolisch. A w środku skarbca – kolejny. Jego słowa dudnią w nieukończonym jeszcze budynku. Kiedy listki zostaną zebrane, osuszone i zapakowane, mają być składowane między tymi dwiema ścianami, aż państwo roześle je do aptek. – Zupełnie jak w banku – mówi Hendrik Knopp, stojąc w pustej framudze, w którą niebawem zostaną wstawione pancerne drzwi. – Ci z Drezna by ich nie pokonali – dodaje. Oczywiście ma na myśli złodziei, którzy dostali się do Zielonego Sklepienia i ukradli cenne klejnoty.