Nad bramą napis: „Wjazd wzbroniony”. Szarym pomostem prowadzącym na wyspę Słodką można się dostać pod magazyn żywności dla więźniów. Na schodkach stoi dwóch mężczyzn i szesnastoletni może chłopak. Wszyscy trzej mają trochę w czubie, chwieją się na nogach i patrzą w stronę starego klasztoru. Za murem z czerwonej cegły znajduje się więzienie dla przestępców skazanych na dożywocie. Jest ich 192. Penitencjariuszami są głównie seryjni zabójcy. Nad budynkami klasztornymi góruje wielki komin, wali z niego czarny dym.