W latach 1665–1666 w Londynie szalała epidemia, której nadano złowieszcze miano Wielkiej Zarazy. W ciągu kilku miesięcy na dżumę zmarło blisko 100 tys. londyńczyków. Zaraza przywleczona do Anglii na statkach handlowych zdziesiątkowała ludność stolicy, lecz oszczędziła północną część kraju. Z jednym znaczącym wyjątkiem – jakim była wioska Eyam, położona przy trakcie wiodącym z Sheffield do Manchesteru. Na początku września 1655 roku do tej niewielkiej osady dotarł transport sukna. Sprowadzono go z Londynu na potrzeby miejscowych krawców.