Dwieście milionów lat temu góra Manpupuner na Uralu była o wiele wyższa. Ale wiatr, deszcz, śnieg i słońce niezmordowanie rzeźbiły jej szczyt. Dziś pozostały zeń tylko pojedyncze, wysokie na 30–40 metrów kamienne słupy. W promieniu 200 km nie ma ani jednego miasta, ani jednej wsi. Tylko dzika, pierwotna tajga.

Rdzenni mieszkańcy Republiki Komi, Mansowie, koczują tu ze stadami reniferów. Wedle ich starych wierzeń wchodzić na Manpupuner nie wolno – to święta góra, dla zwykłych śmiertelników niedostępna.