Gdy wiosną Aurore sprowadziła się do rodzinnego domu, jej rodzice osłupieli. Dlaczego po kilkunastu latach rozłąki ich córka postanowiła porzucić stolicę i wrócić na wieś? Tak nagle i bez zapowiedzi? Jeszcze większe było ich zdziwienie, gdy się okazało, że Aurore całymi dniami przesiaduje w gęstych krzakach w ogrodzie, grając na bębnie. Ojciec załamywał ręce, przekonany, że dziewczyna postradała zmysły. Przecież im wszystkim w tym Paryżu brak piątej klepki! Matka przy kolacji zasypała córkę pytaniami.