Mówi cicho. Sprawia to wrażenie intymności, ale też emanującej z niej siły. Jej głos jest lekko zachrypnięty. – Właśnie wróciłam z wizyty w moich rodzinnych stronach. Wszystkiego tam było za dużo. Za dużo słów, łez, kurzu – wspomina. Jej matka zmarła w zeszłym roku. Teraz, po kilku miesiącach, rodzina znów się zgromadziła. – Było to bardzo emocjonalne spotkanie. Aż straciłam głos. A to przecież jedyne, co posiadam – dodaje. Na pytanie, czy najpierw była pisarką, czy aktywistką, Chimamanda Ngozi Adichie odpowiada, że jest opowiadaczką historii.