Dwudziestoletnia Mira Ungarowa wspomina z zakłopotaniem, jak w szkole uważała za komplement słowa kolegów, że nie przypomina Kazaszki. To oznaczało, że jest postępową, nowoczesną, modną dziewczyną i mówi po rosyjsku bez akcentu.

Jak wielu spośród sześciu milionów rosyjskojęzycznych Kazachów, Mira wychowała się w mieście. Jej rodacy, którzy dorastali w środowiskach posługujących się na co dzień kazachskim, mówią o rosyjskojęzycznych rodakach „szała-Kazach” – uważają ich za „niepełnych Kazachów”, oderwanych od korzeni i kultury.