Hasan zbudził się z popołudniowej drzemki na dźwięk wybuchów pocisków z moździerzy. Później rozległy się strzały. Mężczyzna rzucił się z rodziną do panicznej ucieczki w kierunku gaju daktylowego, ale wybiegł wprost na grupę napastników. Po pierwszej serii z karabinu maszynowego padli na ziemię, a po chwili stali już nad nimi bojownicy. – Bóg jest wielki! – krzyknął uzbrojony mężczyzna, widząc poszarpane pociskami ciała dwójki dzieci Hasana.