Nie tak miało to wyglądać. Kiedy Jawaharlal Nehru (lider Indyjskiego Kongresu Narodowego i wkrótce pierwszy premier niepodległych Indii), Muhammad Ali Jinnah (przywódca Ligi Muzułmańskiej, a potem pierwszy gubernator generalny Pakistanu) oraz Louis Mountbatten (ostatni brytyjski wicekról Indii) uzgodnili w New Delhi zarysy podziału południowoazjatyckiego subkontynentu, ich porozumienie powszechnie witano z ostrożną nadzieją.

– Czy przewiduje pan masowy przepływ ludności? – zapytał Mountbattena dziennikarz po kluczowym spotkaniu 3 czerwca 1947 roku.