Na placu Dalla, gdzie przy pierwszym punkcie kontrolnym w mieście umundurowane wyrostki siedzą w kucki przy ognisku z płonących płyt wiórowych, adwokat Abdullah al-Arian zauważa, że jeszcze czuć odór. Odór kalifatu, odór ofensywy, odór śmierci. Arian, 54-letni niski mężczyzna w dżinsach i skórzanej kurtce, siedzi w samochodzie terenowym. Mijając kupki żwiru i zwały ziemi, próbuje dostać się do miasta, które było kiedyś jego ojczyzną. Wjeżdża w zniszczenie i smród – do Rakki, która w martwej ciszy spoczywa pusta w ostrym jesiennym słońcu.