W odróżnieniu od duchownych chrześcijańskich i buddyjskich, których religia zobowiązuje do życia w ubóstwie, rabinów nie obowiązuje zakaz bogacenia się. Przeciwnie, wielu znawców Talmudu uważa, że rabin powinien być zamożny. Ma być wszak dla wiernych przykładem i drogowskazem, nie tylko w życiu religijnym, lecz także zapewniając godne warunki życia własnej rodzinie. Dlatego jest zobowiązany nie tylko dać swoim dzieciom wykształcenie, lecz również utrzymywać bliskich na odpowiednim poziomie. Bogatych rabinów na przestrzeni dziejów było wielu.