Narin nie miała wyboru. Musiała uciekać z Iranu. – Wzięłam udział w demonstracjach, bo nie mogłam dłużej znieść represji. Zostałam zauważona przez służby wywiadowcze. Bałam się. Kilka moich przyjaciółek, które zostały aresztowane, było torturowanych. Niektóre bito po twarzy, aż straciły oko. Policja używa mosiężnych kastetów z żyletkami, aby oszpecić dziewczyny. Nie koniec na tym, nie muszę chyba mówić, co jeszcze robią pojmanym kobietom – opowiada 35-latka nosząca mundur maskujący.