To one przez trzy miesiące karmiły protestujących w kilkunastu rozlokowanych na całym Majdanie kuchniach polowych. Cierpliwie kroiły tysiące bochenków chleba, kilogramy słoniny i kiełbasy (preferowano suchą, bo w zwykłej jest za dużo wody, która zamarza na mrozie). – Może ciepłej herbaty z imbirem? Imbir chroni przed przeziębieniem – proponowały grzecznie menedżerki korporacji, na co dzień przywykłe raczej do wydawania poleceń podwładnym. Kiedy przyszło bronić Majdanu, kobiety dzielnie budowały barykady.