Czy to ładnie zaglądać komuś do łóżka – i to ponad dwieście lat po jego śmierci? Gdyby Maria Antonina (1755–1793) i Axel Fersen (1755–1810) wiedzieli, jaką łatkę przykleją im współcześni historycy, być może byliby ostrożniejsi, pisząc do siebie listy… Kto mógł jednak przypuszczać pod koniec XVIII w., że ich zaszyfrowana i fragmentami pieczołowicie zamazana korespondencja zostanie kiedyś prześwietlona przy użyciu rentgenów, komputerów i skanerów?