Wszystko zachowało się w niezmienionej postaci. Zewnętrzne schody prowadzą na pierwsze piętro, na taras z mauretańskimi łukami. W środku sufit przyozdobiony rzeźbionymi drewnianymi kasetonami z Florencji, angielska porcelana, w dużym salonie – jako pamiątka chłodnych zim – fajerka, uchwyt pokrywy ma kształt tureckiego półksiężyca. – Proszę pamiętać, że byliśmy częścią Imperium Osmańskiego – wyjaśnia Pawlos Demerdzis-Bubulis, oprowadzając mnie po okazałym domu swoich przodków.