Ucichły dźwięki, jakby za naciśnięciem guzika zamarły wszystkie odgłosy miasta. Gwar dziatwy szkolnej, śmiechy karabinierów rozmawiających przez komórki, a nawet rzępolenie skrzypka, który z uśmiechem i fałszując pasjami, wygrywał motyw przewodni z „Ojca chrzestnego”. Wszystko ucichło. W Rzymie panuje cisza. Nie słychać już nawet bezdomnego „Mimmo”. A przecież można go było usłyszeć zawsze, gdy sobie solidnie popił. Wykrzykiwał pod adresem turystów nieprzyzwoite słowa, których i tak nie rozumieli.