Nie jest łatwo. Gdy się budzę co rano, wszystko mnie boli – wyznaje, starając się odwlec nieunikniony i bliski już koniec. Jest piękne popołudnie, rozmawiamy w Milanello, ośrodku treningowym klubu AC Milan. Potężny Szwed – nim utkwi we mnie swoje firmowe spojrzenie, świadczące o niezachwianej pewności siebie – pozwala sobie na przelotny grymas i chwilę słabości. Tym jednym gestem zdradza, jak trudno jest 40-letniemu piłkarzowi utrzymać się na światowym topie.

Ibrahimović nakręca młodą drużynę Milanu do gry na najwyższym poziomie, a przy tym nie przestaje być typowym nieznośnym, kontrowersyjnym, zachwycającym Zlatanem.