Leżał tam, prawie całkowicie głuchy, z chorą wątrobą, mając za sobą bolesne i w dużej mierze samotne życie. Dwanaście butelek wina Rüdesheimer przybyło do jego mieszkania w Wiedniu w prezencie od znajomego z Moguncji. Było to znacznie szlachetniejsze wino niż to słodkie, które właśnie spłynęło mu do gardła. – Szkoda, za późno – powiedział ponoć z żalem Ludwig van Beethoven, kiedy jego sekretarz przyniósł mu do łoża śmierci ten szlachetny trunek. Wkrótce potem jeden z największych kompozytorów w historii świata wydał ostatnie tchnienie późnym popołudniem 26 marca 1827 roku.